Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ulamaq — f. 1. Ulama səsi çıxarmaq. İt ulayır. Bayquş ulayır. – Dərələrdə ulardı çaqqallar; Zənn edərdin ki, bir çocuq ağlar. A. S.. // Ulama səsinə bənzər səs çıxarmaq; vıyıldamaq, uvuldamaq. Ancaq quduz xəzri dəqiqə dəqiqə ara verib, damlar başında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ulaşmaq — 1. qarş. Ağız ağıza verib ulamaq, hamı birdən ulamaq. 2. f. Yetişmək, görüşmək, qovuşmaq. Vəfa qıl bir vəfadarə; Ulaşma hər biiqrarə; Mətain atma bazarə; Xəridar olmayan yerdə. M. V. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zurup — (Oğuz) cır armud. – Zurup gəlir yetişir, qalır, onda yiməli olur Zuza çəkmağ (Tabasaran) – ulamaq. – Cənəvər zuza çəkədü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ulama — 1. «Ulamaq»dan f. is. 2. İt, qurd və bəzi başqa heyvanların, habelə bayquşun çıxardığı sürəkli inilti səsi. Çaqqal ulaması. Uzaqdan canavarın ulaması eşidilir. – Oradan buradan gecəquşlarının iniltiyəbənzər ulamaları eşidilirdi. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zarımaq — 1. Bax zarıldamaq. Xəstə zarıyır. – Sən uğursuz bir güllənin ağrılarından; Zarıyırsan pələng kimi, sinən yaralı. S. V.. . . Yeni məhbus üzü üstə yerə dəyib zarımağa başladı. M. İ.. // Ulamaq. Hərdənbir zarıyır bayquş, yapalaq; Uzaqda tülkülər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
